Σε τι διαφέρει ο γυναικείος από τον ανδρικό εγκέφαλο

Ένας γιατρός θα μπορούσε να μιλάει ώρες για το θαύμα του ανθρώπινου σώματος και τον αξιοθαύμαστο τρόπο με τον οποίο δουλεύει. Ένας νευρολόγος από την άλλη θα έκανε αναφορά για την πολυπλοκότητα του εγκεφάλου και πως αυτός καταφέρνει να ρυθμίζει όλο το σώμα. Είναι αλήθεια ότι το σώμα μας αποτελεί μεγάλο μυστήριο στην κατασκευή του και οι γιατροί αφιερώνουν όλοι την ζωή τους σε αυτήν την έρευνα αφού με την εξέλιξη της τεχνολογίας μαθαίνουμε διαρκώς καινούργιες πληροφορίες σχετικά με την λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αναρωτηθεί τουλάχιστον μια φορά κατά την διάρκεια της ζωής τους πως λειτουργεί ο εγκέφαλός τους, πως έχουν την ικανότητα να έχουν αναμνήσεις και να απομνημονεύουν πληροφορίες. Ένα από αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσω να εξηγήσω συνδυάζοντας πληροφορίες και γνώσεις. Προκειμένου το άρθρο αυτό να γίνει κατανοητό από όλους τους ανθρώπους οι οποίοι θα το διαβάσουν ανεξάρτητος επαγγέλματος και ηλικίας θα αναφερθώ απευθείας στις λειτουργίες προσαρμοσμένες στην καθημερινότητα και θα παραλείψω να αναφερθώ σε εξειδικευμένους μηχανισμούς του εγκεφάλου.

Αρχικά τα δύο φύλα έχουν διαφορετική 'καλωδίωση' αναλυτικότερα:

• Ο ανδρικός εγκέφαλος είναι δομημένος έτσι ώστε να διευκολύνει τη διασύνδεση ανάμεσα στην αντίληψη και στη συντονισμένη δράση των κινήσεων. Ενώ ο εγκέφαλος των γυναικών έχει σαφώς μεγαλύτερη «καλωδίωση» μεταξύ του αριστερού και του δεξιού ημισφαιρίου, πράγμα που διευκολύνει την επικοινωνία ανάμεσα στη λογική ανάλυση και στη διαίσθηση.
• Κατά μέσο όρο οι άνδρες μαθαίνουν και εκτελούν καλύτερα μια μεμονωμένη εργασία, όπως να κάνουν ποδήλατο ή να προσανατολίζονται στον χώρο (π.χ. διαβάζοντας χάρτες). Από την άλλη, οι γυναίκες έχουν καλύτερη προσοχή, ανώτερη μνήμη και συναισθηματική νοημοσύνη, καθώς και μεγαλύτερες κοινωνικές δεξιότητες, με αποτέλεσμα να είναι καλύτερα εφοδιασμένες για εργασίες που απαιτούν να γίνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα ή να βρεθούν λύσεις μέσα από ομαδική εργασία.
• Οι άνδρες λόγω του σχεδιασμού του εγκεφάλου έχουν ένα μειονέκτημα στον έλεγχο των μυών και παρουσιάζουν μια δυσκολία στην συντονισμένη αισθητικοκινητική αντίληψη.
• Τα δύο φύλα επεξεργάζονται διαφορετικά τα συναισθήματα, καθώς ο εγκέφαλος του καθενός αντιδρά διαφορετικά στα ερεθίσματα. 
• Σημείωση: Οι νεότεροι εγκέφαλοι έχουν λιγότερες διαφορές μεταξύ των φύλων σε σχέση με τους εγκέφαλους μεγαλύτερων ηλικιών.

Αυτές είναι κάποιες βασικές λειτουργικές και δομικές διαφορές σύμφωνα με έρευνες. Κατά την γνώμη μου όμως έχουμε δει των άνθρωπο να ξεπερνάει πολλές φορές τα προβλεπόμενα όρια που μπορεί να φτάσει η ευφυία, η θέληση και το ταλέντο έτσι πιστεύετε ότι είναι όντως εμπόδιο για τον καθένα αυτές οι εκ γενετής διαφορές?!

Η Πεντάμορφη και το Τέρας (αλλιώς)

Είναι γνωστό ότι όλα τα παραμύθια και οι ταινίες της Disney κρύβουν ηθικά διδάγματα τα οποία δίνονται έμμεσα στα παιδιά. Μία από τις αγαπημένες παιδικές ιστορίες ήταν και θα είναι η Πεντάμορφη και το Τέρας. 

Μερικές φορές ανακαλύπτοντας το βαθύτερο νόημα μιας ιστορίας, αλλάζουμε και τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε γενικότερα τον κόσμο.

Όλοι θυμόμαστε να νιώθουμε μία απέχθεια προς το πρόσωπο του Γκαστόν. Αν το σκεφτούμε καλύτερα, το πιο τρομακτικό δεν είναι ότι ο Γκαστόν υπήρξε ως χαρακτήρας, αλλά το ότι ήταν αγαπητός απ’την ίδια την κοινωνία.  

• Η συνήθεια των ανθρώπων να αποκλείουν από μία κοινότητα κάποιον ο οποίος είναι απλά διαφορετικός, όπως το Τέρας , αποδεικνύει πόσο ρηχός και επιφανειακός ήταν, είναι και θα είναι ο κόσμος. Πέρα από τον τρόμο όμως, που προκαλούσε το Τέρας λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης, η κοινωνία απομάκρυνε και την  την Μπελ, καθώς  οι κάτοικοι του χωριού την περιφρονούσαν για την βιβλιοφιλία και την εξυπνάδα της, η οποία ερχόταν σε αντιπαράθεση με την γυναικεία της φύση σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής.

Και ο πατέρας της Μπελ όμως, δεν ξέφυγε από την ανθρώπινη περιφρόνηση και κλείστηκε σε ψυχιατρική κλινική καθώς ήταν λίγο εκκεντρικός και διέθετε “τρελές” ιδέες.

Όλος ο θυμός που νιώθει στην αρχή το Τέρας εξαιτίας της περιθωριοποιήσης και την καταφρόνησης χάνεται, μόλις η Μπελ φεύγει και όλο το χωριό έρχεται να τον αντιμετωπίσει. Δε νιώθει πια θυμό, ούτε φόβο, μόνο θλίψη και κούραση, καθώς δεν έχει πια τίποτα να χάσει και είναι έτοιμος να τα παρατήσει. Όταν όμως βλέπει την Μπελ να επιστρέφει βρίσκει λόγο να σηκωθεί και να προχωρήσει.
Όταν όλος ο κόσμος σε παρουσιάζει ως τέρας, παύεις και εσύ ο ίδιος να πιστεύεις στον εαυτό σου.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Ο Γκαστόν αντανακλά το πρότυπο του νταή, ο οποίος χάρη στα αψεγάδιαστα εξωτερικά χαρακτηριστικά του επιβραβεύεται και λατρεύεται από την κοινωνία, καθώς η ίδια έχει αναθρέψει ολόκληρες γενιές πιστεύοντας ότι η διαφορετικότητα δεν ανήκει στον κόσμο μας και πρέπει να εξαλειφθεί. Εν αντιθέσει, ο εκφοβισμός και η περιθωριόποιηση των διαφορετικών αυτών ανθρώπων θεωρείται αποδεκτή. 

Η ιστορία αυτή αποδεικνύει ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λάθος και ότι υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό και βαθύ από το τυπικό ρητό “να είσαι πάντα ο εαυτός σου“. Βρίσκουν παρηγοριά ο ένας στον άλλον αφού τους έχει απορρίψει η κοινωνία, είναι ο εαυτός τους και δε τους αγγίζει πια καμία αρνητική άποψη των υπολοίπων.

Γιατί πιστεύουμε το Θεό;

Κατά καιρούς επιστήμονες και ερευνητές από διάφορους κλάδους έχουν προσπαθήσει να απαντήσουν στο ερώτημα, γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό και ποιος είναι ο βασικός λόγος που έλκονται από τη θρησκεία.

Ο Steven Reiss, ψυχολόγος και καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, έπειτα από μακροχρόνια μελέτη, διατυπώνει μία νέα υπόθεση σε βιβλίο που έχει γράψει: οι άνθρωποι στρέφονται στη θρησκεία, διότι αυτή πληρεί τις 16 βασικές επιθυμίες που μοιράζονται όλοι.

• Η θρησκεία εκπληρώνει τις βασικές επιθυμίες των ανθρώπων:

Ο Dr Reiss έχει μελετήσει για περισσότερο από 20 χρόνια τα ανθρώπινα κίνητρα και τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να στρέφονται στη θρησκεία. Όπως σημειώνεται στο επιστημονικό περιοδικό Phys.org, ο καθηγητής λέει:
"Δεν είναι μόνο ο φόβος του θανάτου. Η θρησκεία δεν θα μπορούσε να καταφέρει να έχει μαζική αποδοχή αν πληρούσε μόνο μία ή δύο βασικές επιθυμίες. Οι άνθρωποι έλκονται από τη θρησκεία, διότι αυτή παρέχει στους πιστούς την ευκαιρία να ικανοποιούν όλες τις βασικές επιθυμίες τους"

• Η μελέτη:

Η θεωρία του Reiss βασίζεται στην έρευνά , η οποία ξεκίνησε το 1990 και μελέτησε τα κίνητρα των ανθρώπων. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του ρώτησαν χιλιάδες ανθρώπους που έχουν στραφεί στη θρησκεία, να αξιολογήσουν σε ποιο βαθμό έχουν μία λίστα από εκατοντάδες επιθυμίες.
Μέσω αυτής της διαδικασίας, η ερευνητική ομάδα κατέληξε σε 16 βασικές επιθυμίες που μοιράζονται όλοι οι άνθρωποι αυτές είναι:
η αποδοχή, η περιέργεια, το φαγητό, η οικογένεια, η τιμή, ο ιδεαλισμός, η ανεξαρτησία, η τάξη, η σωματική δραστηριότητα, η δύναμη, ο ρομαντισμός, η εξοικονόμηση, η κοινωνική επαφή, το status, η ηρεμία και η εκδίκηση.
Ο Reiss στη συνέχεια ανέπτυξε ένα ερωτηματολόγιο το οποίο ονόμασε Reiss Motivation Profile, σύμφωνα με το οποίο εκτιμάται πόσο ψηλά ή χαμηλά αξιολογεί κάθε άνθρωπος κάθε μία από αυτές τις 16 επιθυμίες.

• Η θρησκεία προσελκύει όλους τους χαρακτήρες ανθρώπων:

"Όλοι μοιραζόμαστε αυτές τις 16 επιθυμίες, αλλά αυτό που μας κάνει διαφορετικούς είναι το πόσο εκτιμάμε κάθε μία από αυτές", λέει, ο καθηγητής.
"Για παράδειγμα, υπάρχει η επιθυμία για κοινωνική επαφή. Η θρησκεία απευθύνει έκκληση τόσο προς τους εσωστρεφείς όσο και προς τους εξωστρεφείς. Για τους εξωστρεφείς η θρησκεία προσφέρει συναθροίσεις και διδάσκει ότι ο Θεός ευλογεί τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη. Για τους εσωστρεφείς, η θρησκεία ενθαρρύνει τον διαλογισμό και διδάσκει ότι ο Θεός ευλογεί τη μοναξιά, την ασκητική ζωή".

"Η θρησκεία βρίσκει τρόπους να ασχολείται ακόμη και με την επιθυμία της εκδίκησης", συνεχίζει ο καθηγητής. "Ενώ μερικές θρησκείες κηρύττουν τον Θεό της ειρήνης υπάρχει και η άλλη πλευρά: η οργή του Θεού και του ιερού πολέμου. Η θρησκεία προσελκύει όλα τα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ειρηνοποιών και εκείνων που θέλουν έναν εκδικητικό Θεό.
Εξάλλου, οι θρησκευτικές τελετές εκπληρώνουν την επιθυμία για τάξη. Οι θρησκευτικές διδασκαλίες για σωτηρία και συγχώρεση, τη βασική ανθρώπινη ανάγκη για αποδοχή. Οι υποσχέσεις για μια μετά θάνατον ζωή έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να επιτύχουν την ηρεμία".

• Τι γίνεται με τον αθεϊσμό;

Σύμφωνα με τον καθηγητή και η κοσμική κοινωνία προσφέρει εναλλακτικές λύσεις για να εκπληρώσει όλες τις βασικές επιθυμίες.
"Μία από τις βασικές επιθυμίες -η ανεξαρτησία- είναι εκείνη που μπορεί να διαχωρίζει τους θρησκευόμενους από τους μη θρησκευόμενους ανθρώπους", συνεχίζει.

• Υπάρχει θεός;

Ο Dr Reiss υποστηρίζει ότι στο βιβλίο του περιγράφει μία μυστικιστική προσωπικότητα, το είδος ανθρώπου που είναι πιθανότερο να βρει αξία και νόημα σε μυστικιστικές εμπειρίες και θα έλκονταν από τη θρησκεία.Ωστόσο, ο Reiss ξεκαθαρίζει κάτι σημαντικό. Ενώ η θεωρία μπορεί να μας πει πολλά σχετικά με τους τύπους ανθρώπων που έλκονται από τη θρησκεία και τις διαφορετικές θρησκευτικές εμπειρίες, δεν αξιολογεί την αλήθεια των θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Όλο το φως που δεν µπορούµε να δούµε-Antony Doer

Το βιβλίο του Άντονυ Ντορ, Όλο το φως που δεν µπορούµε να δούµε  τιµήθηκε µε το βραβείο λογοτεχνίας Πούλιτζερ το 2015, καθώς και µε το Andrew Carnegie Medal την ίδια χρονιά.
Το βιβλίο, που είναι για σχεδόν 100 εβδοµάδες συνεχώς στις πρώτες θέσεις της λίστας των µπεστ σέλερ των New York Times, µεταφράζεται σε 39 γλώσσες και στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση Νίνας Μπούρη.


Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Μαρί Λορ Λεµπλάν ζει µε τον πατέρα της στο Παρίσι, σε απόσταση αναπνοής από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου εκείνος εργάζεται ως κλειθροποιός. Στα έξι της χρόνια τυφλώνεται κι ο πατέρας της φτιάχνει την τέλεια µινιατούρα της γειτονιάς τους για να της µάθει τον δρόµο για το σπίτι τους. Όταν εισβάλλουν οι Γερµανοί στη χώρα, τον Ιούνιο του 1940, πατέρας και κόρη φεύγουν για το Σαιν Μαλό, µεταφέροντας ένα επικίνδυνο µυστικό.
Ο Βέρνερ Πφέννιχ είναι ένα ορφανό αγόρι από τη Γερµανία που προορίζεται να δουλέψει στο ίδιο ανθρακωρυχείο που σκοτώθηκε ο πατέρας του. Όµως βρίσκει και επιδιορθώνει ένα χαλασµένο ραδιόφωνο και ξαφνικά η ζωή του γεµίζει καινούριες δυνατότητες. Χάρη στο ταλέντο του κερδίζει µια θέση σε µια από τις καλύτερες στρατιωτικές ακαδηµίες, µπορεί όµως να κυνηγήσει το όνειρό του όποιο κι αν είναι το τίµηµα;
Εκατοντάδες χιλιόµετρα µακριά, σε µια οχυρωµένη πόλη δίπλα στη θάλασσα, ένας γέρος ακούει µια φωνή χαµένη από καιρό και ανακαλύπτει νέους κόσµους χωρίς ποτέ να βγαίνει από το σπίτι του. Αλλά ο επικείµενος κίνδυνος δε θα του επιτρέψει να µείνει κλεισµένος µέσα για πάντα.
Με φόντο µια Ευρώπη που την καταπίνει σιγά σιγά ο Β΄ Παγκόσµιος πόλεµος, στην οποία οι ζωές συγκρούονται απρόβλεπτα, το Όλο το φως που δεν µπορούµε να δούµε φωτίζει το πώς, παρά τις αντιξοότητες, οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν το καλό. Πρόκειται για µια συναρπαστική ιστορία θάρρους και θυσίας και για µια συγκλονιστική ελεγεία της αθωότητας.

Ο Άντονυ Ντορ γεννήθηκε στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Έχει γράψει  τις συλλογές διηγηµάτων  The Shell Collector και Memory Wall, το αυτοβιογραφικό Four Seasons in Rome  και το µυθιστόρηµα About Grace. Ο Ντορ ζει στο Μπόισι του Άινταχο µε τη σύζυγό του και τους δύο γιους τους.

Για την ειρήνη ...

Στίχοι: Γ. Ρίτσου        Μουσική: Χ. Σαμοΐλη

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη.

Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
είναι η ειρήνη. 

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι με γάλα ζεστό κι ένα βιβλίο
μπροστά στο παιδί που ξυπνάει. 

Αδέλφια μου μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος
με όλα τα όνειρά του.

Δώστε τα χέρια αδέλφια μου, αυτό είναι ειρήνη.

Οι μέρες της εβδομάδας και η ονομασία τους

Από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του στον κόσμο, ο άνθρωπος έκανε τα πάντα για να μπορέσει να ελέγξει τις δυνάμεις της φύσης. Για να το καταφέρει αυτό έπρεπε πρωτίστως να «δαμάσει» τον χρόνο. Παρατηρώντας λοιπόν τον Ήλιο, την Σελήνη και τα φυσικά φαινόμενα που επαναλαμβάνονταν σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, ο άνθρωπας δημιούργησε τις έννοιες του έτους, των μηνών και των εποχών καθώς και της εβδομάδας, των ημερών, των ωρών κ.ο.κ.

1. Ο χρονικός προσδιορισμός εβδομάδα άρχισε να χρησιμοποιείται από τους Χαλδαίους, τους Βαβυλώνιους, τους Ασσύριους, τους Αιγύπτιους και τους Εβραίους. Ο χωρισμός όμως του μήνα σε εβδομάδες διέφερε από πολιτισμό σε πολιτισμό. Για παράδειγμα στην αρχαία Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κίνα διαιρούσαν τον μήνα σε τρία δεκαήμερα. Οι Πέρσες από την άλλη χρησιμοποιούσαν ένα κύκλο πέντε ημερών για να προσδιορίσουν μια εβδομάδα, ενώ οι Ρωμαίοι ένα κύκλο οχτώ ημερών.

Πώς όμως οι ημέρες που ξέρουμε εμείς  ως Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη  πήραν το όνομά τους; 

Η απάντηση βρίσκεται στους πλανήτες και την ενέργεια που πίστευαν ότι εξέπεμπαν καθώς και στην αστρολογία . Οι Χαλδαίοι και οι Βαβυλώνιοι φέρεται να αντιστοίχισαν τις ημέρες της εβδομάδας με τον Ήλιο, την Σελήνη αλλά και τους πλανήτες που φέρουν το όνομα των Ολύμπιων Θεών (και των αντίστοιχων Ρωμαϊκών), Δία (Jupiter), Ερμή (Mercury), Αφροδίτη (Venus), Άρη (Mars), και Κρόνο (Saturn).

Κατά αυτόν τον τρόπο η Κυριακή, η πρώτη μέρα της εβδομάδας, ήταν αφιερωμένη στον Ήλιο.

Η Δευτέρα στη Σελήνη. Έπειτα η Τρίτη ήταν η μέρα προς τιμήν του Θεού του πολέμου Άρη, η Τετάρτη προς τιμή του αγγελειαφόρου Ερμή, η Πέμπτη ήταν η ημέρα του πατέρα όλων των Θεών, Δία, η Παρασκευή της  Αφροδίτης και το Σάββατο  Κρόνου.

Εύκολα  καταλαβαίνει κανείς γιατί Κυριακή και Δευτέρα ονομάστηκαν Sunday και Mo(o)nday αντίστοιχα. Η Τρίτη όμως αντί για Marsday ονομάστηκε Tuesday και αυτό εξαιτίας των επιρροών που δέχθηκε η αγγλο-σαξονική παράδοση από τη σκανδιναβική μυθολογία λόγω των ταξιδιών των Βίκινγκς. Έτσι την θέση του Άρη (Mars) πήρε ο αντίστοιχος Θεός του πολέμου και της δικαιοσύνης της σκανδιναβικής μυθολογίας, Τυρ (Tyr), που στα αρχαία αγγλικά προφέρεται Τίου (Tiw). Η Τετάρτη αφιερώθηκε στον Όντιν, τον ανώτατο -αξιακά- Θεό της σκανδιναβικής μυθολογίας και Θεό της οργής και της ποίησης, που απαντάται και ως Γουόνταν (Wodan) και έτσι ονομάστηκε Wednesday.

Η Πέμπτη, η μέρα προς τιμήν του Δία (Jupiter) Θεού του κεραυνού, έγινε ημέρα προς τιμή του άλλου Θεού του κεραυνού Θορ (Thor) και ονομάστηκε Thursday.

 Η Παρασκευή  πήρε το όνομά Friday, από την αντίστοιχη θεά του έρωτα της σκανδιναβικής μυθολογίας και σύζυγο του Όντιν, Φριγκ (Frigg), η οποία συγχέεται με την Φρίγια (Freyja) της γερμανικής μυθολογίας και την Φριτζ (Frige) της αγγλοσαξονικής. 

Το Σάββατο, προς τιμή του Κρόνου (Saturn). 

Το πιο δύσκολο μουσικό όργανο είναι...

Με την πάροδο των αιώνων ο άνθρωπος έχει εφεύρει συσκευές για να διευκολύνει την ζωή του, έχει αναπτύξει την σκέψη του και την έχει χρησιμοποιήσει για ανακαλύψεις τεράστιας βαρύτητας για την ανθρωπότητα. Έχει δημιουργήσει ρυθμό και μουσικά όργανα που ο ίδιος μπορεί να χειρίζεται με απίστευτη δεξιότητα. Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη μας ότι ο άνθρωπος μέχρι στιγμής έχει την ικανότητα να επιβάλλεται νοητικά στο νευρικό του σύστημα και να συντονίζει ρυθμικά δάκτυλα, χέρια, πόδια και τον φάρυγγα προκειμένου να μάθει ένα μουσικό όργανο ακόμα και να το αναπτύξει περαιτέρω με όλους τους συνδυασμούς των άκρων ποιο είναι επομένως το πιο δύσκολο στην εκμάθηση του και στην τεχνική του μουσικό όργανο?

Ο άνθρωπός κατασκεύασε τα μουσικά όργανα, τις μελωδίες, τις νότες και τον ρυθμό. Θα κατασκεύαζε ποτέ κάτι που είναι πάνω από τις ικανότητες του? οπότε ίσως το πιο δύσκολο μουσικό όργανο μπορεί να είναι η ίδια φωνή του ανθρώπου γιατί πρέπει ο ίδιος να ξεπεράσει τα όρια του και να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του σώματός του.

Έχουν ακουστεί πολλές απόψεις, όμως καμία δε έχει οριστεί απολύτως ορθή είτε απολύτως λανθασμένη. Σε ένα κόσμο που διαρκώς αναπτύσσεται και ο άνθρωπος διαρκώς προοδεύει θα μπορούμε ποτέ να ξέρουμε στα σίγουρα?

Άφησε την δική σου άποψη στα σχόλια!


Έμπνευση: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=17944&start=20