Στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία των αρχών του 20ού αιώνα (Οκτώβριος 1906
- Ιούνιος 1907), παρακολουθούμε τη ζωή και τις περιπέτειες των ανταρτών
μέσα και γύρω από τον βάλτο της λίμνης των Γιαννιτσών. Εκεί, Έλληνες
και Βούλγαροι πολεμούν ανελέητα για το ποιος από τους δύο θα επικρατήσει
στην περιοχή, κάτω από τη μύτη των οθωμανικών στρατευμάτων που κάνουν
τα στραβά μάτια. Κεντρικοί ήρωες της ιστορίας είναι ο Αποστόλης και ο
μικρός του φίλος Γιοβάν, δυο ορφανά παιδιά που υπηρετούν ως οδηγοί στο
πλευρό του καπετάν Άγρα και των συντρόφων του, μυώντας μας στα σκοτεινά
μυστικά του Βάλτου.
Η συγγραφέας αναφέρεται στη ζωή και
στη δράση δύο σημαντικών ηρώων του Αγώνα, του Τέλλου Άγρα και του
καπετάν-Νικηφόρου, οι οποίοι ήταν αξιωματικοί του ελληνικού στρατού και
πήγαν στη Μακεδονία για να βοηθήσουν τα ελληνικά αντάρτικα σώματα που
πολεμούσαν εκεί. Ο τίτλος του μυθιστορήματος προέρχεται από τις δύσκολες
μάχες, που γίνονταν σε μέρη βαλτώδη, γεμάτα από τις παγίδες του εχθρού,
έχουν βοηθούς και συναγωνιστές όχι μόνο τους Έλληνες αντάρτες αλλά και
τους κατοίκους των ελληνικών χωριών, τις δασκάλες και τους ιερείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου