13 Ιουνίου:Διεθνής ημέρα ευαισθητοποίησης για την λευκοπάθεια

Καθιερώθηκε με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ στις 18 Δεκεμβρίου 2014 και διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 13 Ιουνίου για να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό σχετικά με τις συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού και διακρίσεων, που υφίστανται οι πάσχοντες από λευκοπάθεια, γνωστοί και ως αλμπίνοι, κυρίως στην Αφρική.

Η Λευκοπάθεια (Albinismm διεθνής ονομασία  από την λατινική λέξη albus= λευκός) είναι ανίατη πάθηση εκ γενετής και οφείλεται σε βλάβη των γονιδίων που καθορίζουν τη σύνθεση της μελανίνης. Όποιος πάσχει από λευκοπάθεια έχει λευκό χρώμα στο δέρμα και στις τρίχες μαλλιών και σώματος, ενώ η ίριδα των ματιών του είναι ρόδινη. Η κύρια επίπτωση της πάθησης είναι η συχνότερη εμφάνιση καρκίνων του δέρματος . 

Στην Υποσαχάρια Αφρική  υπάρχει το μεγαλύτερο ποσοστό λευκοπάθειας παγκοσμίως (1 στις 5.000 γεννήσεις, έναντι 1 στις 20.000 γεννήσεις, που είναι ο παγκόσμιος μέσος όρος) και  κατά συνέπεια είναι περισσότερο ορατά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά της πάθησης.Εχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, τα οποία εντάθηκαν δραματικά στην Τανζανία στα μέσα του 2008, όταν και αναφέρθηκαν περίπου 35 δολοφονίες και ακρωτηριασμοί ανθρώπων με λευκοπάθεια (ανάμεσά τους και παιδιά), κυρίως από οργανωμένες συμμορίες που μισθώνονται από γιατρούς - μάγους της φυλής, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα μέλη και τα όργανά τους για την κατασκευή μαγικών φίλτρων.

 Όπως έχει καταγγείλει σε έρευνά του το περιοδικό «National Geographic» το πτώμα ενός αλμπίνου μπορεί να πουληθεί μέχρι και 75.000 δολάρια.

Όταν ο Πειραιάς ήταν μια άλλη πόλη...( 5 + 1 ρετρό φωτογραφίες που μας ''πηγαίνουν'' σε μια άλλη εποχή)

Οι μισοί και βάλε δρόμοι ονομάζονταν «λεωφόροι» και η γειτονιά γύρω από την Πλατεία Αλεξάνδρας λεγόταν Συνοικία Τσίλερ –τόσες ήταν οι επαύλεις που είχε σχεδιάσει εκεί ο δαιμόνιος αρχιτέκτονας.

Ο Πειραιάς του  19ου και του 20ου αιώνα. είναι σχεδόν μια άλλη πόλη. Τόσο διαφορετική, που εκπλήσσεσαι όταν αναγνωρίζεις έναν δρόμο, ένα σημείο, ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα μεγαλοπρεπή κτίρια.

 

 

 

 

Στο λιμάνι αγκυροβολούσαν κυρίως ψαροκάικα. Η καθέλκυση μεγάλων πλοίων ήταν κοινωνικό γεγονός, που συγκέντρωνε πλήθη κόσμου στις προβλήτες.

Πηνελόπη Σ. Δέλτα: Τα μυστικά του βάλτου

Στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία των αρχών του 20ού αιώνα (Οκτώβριος 1906 - Ιούνιος 1907), παρακολουθούμε τη ζωή και τις περιπέτειες των ανταρτών μέσα και γύρω από τον βάλτο της λίμνης των Γιαννιτσών. Εκεί, Έλληνες και Βούλγαροι πολεμούν ανελέητα για το ποιος από τους δύο θα επικρατήσει στην περιοχή, κάτω από τη μύτη των οθωμανικών στρατευμάτων που κάνουν τα στραβά μάτια. Κεντρικοί ήρωες της ιστορίας είναι ο Αποστόλης και ο μικρός του φίλος Γιοβάν, δυο ορφανά παιδιά που υπηρετούν ως οδηγοί στο πλευρό του καπετάν Άγρα και των συντρόφων του, μυώντας μας στα σκοτεινά μυστικά του Βάλτου.

 Η συγγραφέας αναφέρεται στη ζωή και στη δράση δύο σημαντικών ηρώων του Αγώνα, του Τέλλου Άγρα και του καπετάν-Νικηφόρου, οι οποίοι ήταν αξιωματικοί του ελληνικού στρατού και πήγαν στη Μακεδονία για να βοηθήσουν τα ελληνικά αντάρτικα σώματα που πολεμούσαν εκεί. Ο τίτλος του μυθιστορήματος προέρχεται από τις δύσκολες μάχες, που γίνονταν σε μέρη βαλτώδη, γεμάτα από τις παγίδες του εχθρού, έχουν βοηθούς και συναγωνιστές όχι μόνο τους Έλληνες αντάρτες αλλά και τους κατοίκους των ελληνικών χωριών, τις δασκάλες και τους ιερείς.

Γνωρίζετε ότι..6 ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τον Τέλλο Άγρα

• Και οι δύο Βούλγαροι κομιτατζήδες, που ενεπλάκησαν στον απαγχονισμό του Άγρα, σκοτώθηκαν αργότερα από Έλληνες αγωνιστές.

• Ο κλάδος της καρυδιάς, όπου κρεμάστηκαν οι δύο μαχητές, φυλασσόταν ως ιερό κειμήλιο σε αίθουσα της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Εδέσσης.

• Το χωριό Τέχοβο ονομάζεται σήμερα Καρυδιά και το χωριό Βλάντοβο, όπου τάφηκε ο καπετάν Άγρας, μετονομάστηκε σε Άγρας. Και τα δύο χωριά βρίσκονται στο νομό Πέλλας.

• Η ποδοσφαιρική ομάδα των Γαργαλιάνων ονομάζεται προς τιμήν του Τέλος Άγρας.

• Η δράση του Τέλλου Άγρα απεικονίζεται στο μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα Τα Μυστικά του Βάλτου.

• Ο συμβολιστής ποιητής Ευάγγελος Ιωάννου (1899-1944) έγινε γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο Τέλλος Άγρας.

Τέλλος (Αριστοτέλης) Αγαπηνός: μια από τις ηρωικότερες φυσιογνωμίες του Μακεδονικού Αγώνα.

Ο Σαράντος Αγαπηνός, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1880 στο Ναύπλιο, όπου ο πατέρας του Ανδρέας Αγαπηνός, από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, υπηρετούσε ως εφέτης.

Το 1901 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και τοποθετήθηκε ως υπολοχαγός στη φρουρά της Αθήνας. Λίγους μήνες αργότερα κατατάχθηκε εθελοντής στα στρατιωτικά σώματα που πολεμούσαν τους Βούλγαρους κομιτατζήδες στην οθωμανοκρατούμενη Μακεδονία.

Πολέμησε, κυρίως, στην περιοχή του Βερμίου και τον Σεπτέμβριο του 1906 έγινε αρχηγός στρατιωτικού τμήματος. Σημαντική υπήρξε η συμβολή του στις σκληρές μάχες για την εκκαθάριση της βαλτώδους λίμνης των Γιαννιτσών  η οποία είχε καταστεί οχυρό απροσπέλαστο.

Στις 14 Νοεμβρίου 1906 τραυματίσθηκε, όταν οι άνδρες του δέχθηκαν επίθεση από το απόσπασμα του κομιτατζή Αποστόλ Πετκόφ και μετέβη στη Θεσσαλονίκη για νοσηλεία. Επέστρεψε το 1907 στην περιοχή, αλλά η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε, καθώς προσβλήθηκε από ελονοσία.

Τότε, το κέντρο του Μακεδονικού Αγώνα που έδρευε στην Αθήνα, διέταξε την αντικατάστασή του από τον λοχαγό Νικόλαο Δουμπιώτη (καπετάν Αμύντα). Προτού αναχωρήσει από την περιοχή, ο καπετάν Άγρας θέλησε να συναντηθεί με τους αρχηγούς των βουλγαρικών τμημάτων Κασάπσκι και Ζλάταν, με σκοπό είτε να τους εξαγοράσει, είτε να τους πείσει να στραφούν ενωμένοι Έλληνες και Βούλγαροι κατά των Τούρκων.

Παρά την αντίδραση των Ναουσαίων προκρίτων, δέχτηκε να συναντηθεί με τους δύο Βουλγάρους οπλαρχηγούς σε ουδέτερο έδαφος, συνοδευόμενος από ένα άνδρα της εμπιστοσύνης του, τον Αντώνη Μίγκα. Οι Βούλγαροι, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, συνέλαβαν αμέσως τους δύο μαχητές και αφού τους διαπόμπευσαν επί μία εβδομάδα, περιφέροντάς τους στα βουλγαρικά χωριά της περιοχής ως δήθεν αιχμαλώτους, τους απαγχόνισαν κοντά το χωριό Τέχοβο στις 7 Ιουνίου 1907. 

Ο θάνατος του καπετάν Άγρα συντάραξε το ελληνικό στοιχείο της περιοχής και η προδοσία των Βουλγάρων φανάτισε τους Έλληνες αντάρτες, με αποτέλεσμα ο Μακεδονικός Αγώνας να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση.

Καλό μήνα!

Προς το τέλος των εξετάσεων και........ το καλοκαίρι!!!