Και όμως, δεν απαγορευόταν πάντα η απεικόνιση του προφήτη Μωάμεθ

Για τους περισσότερους Μουσουλμάνους, οποιαδήποτε απεικόνιση του προφήτη Μωάμεθ, ακόμη και αν έχει γίνει με σεβασμό, απαγορεύεται αυστηρά. Η εικόνα του Μωάμεθ δεν πρέπει να αναπαράγεται με κανέναν τρόπο, διότι αυτό θεωρείται ότι προάγει τη λατρεία ειδώλων. Πρόκειται για  καθολική απαγόρευση στα περισσότερα κράτη του ισλαμικού κόσμου. Ήταν όμως πάντα έτσι;

Το βρετανικό BBC απαντά: «Ιστορικά οι κυρίαρχες μορφές ισλαμικής τέχνης είναι γεωμετρικά, περιδινούμενα μοτίβα ή καλλιγραφικά σχέδια - και όχι η απεικόνιση μορφών». Ωστόσο, πουθενά στο Κοράνι δεν αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται η απεικόνιση του Μωάμεθ. Αντίθετα, αυτή η ιδέα προήλθε από τα χαντίθ - τις ιστορίες για τη ζωή και τα λόγια του Μωάμεθ που έχουν συγκεντρωθεί μετά τον θάνατό του. Αναφέρει τις απεικονίσεις του Μωάμεθ, από μουσουλμάνους καλλιτέχνες, που ανάγονται στην εποχή της Μογγολικής και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Σε κάποιες από αυτές τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Μωάμεθ δεν διακρίνονται αλλά είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αυτόν. «Οι περισσότεροι ζωγράφισαν αυτές τις εικόνες από αγάπη και σεβασμό όχι με σκοπό την ειδωλολατρεία» . Πολλές από τις εικόνες του Μωάμεθ που ανάγονται πίσω στο 1300 είχαν σκοπό την ιδιωτική χρήση προκειμένου να αποφευχθεί η ειδωλολατρία.

Σύμφωνα με την Κριστιάν Γκρούμπερ, καθηγήτρια ισλαμικής τέχνης στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, επρόκειτο  για είδη πολυτελείας «ίσως σε βιβλιοθήκες για πλούσιους». Τον 18ο αιώνα, με τη μαζική κυκλοφορία του έντυπου Τύπου, αλλά και με τον αποικισμό μουσουλμανικών εδαφών από ευρωπαϊκές δυνάμεις, τα πράγματα άλλαξαν. Η απάντηση του Ισλάμ ήταν να τονίσει πόσο διαφορετική ήταν η θρησκεία αυτή από τον Χριστιανισμό και έτσι οι εικόνες του Μωάμεθ άρχισαν να εξαφανίζονται .

Προκύπτει το ερώτημα αν αυτές οι απεικονίσεις ήθελαν στην πραγματικότητα να παρουσιάσουν τον Μωάμεθ ή κάποιον σύντροφό του που βρισκόταν κοντά. Ο καθηγητής Χιου Γκοντάρντ λέει ότι κάποια στιγμή στην Ιστορία, έγινε η μεταστροφή σχετικά με την απεικόνιση του Μωάμεθ. «Ούτε στο Κοράνι ούτε στα χαντίθ υπάρχει ομοφωνία. Η ύστερη μουσουλμανική κοινότητα είχε διαφορετικές απόψεις και για αυτό, όπως και για άλλα ζητήματα», σχολίασε.