Ο φοιτητής του Κέιμπριτζ, Στίβεν Χόκινγκ
γνωρίζει την Τζέιν και αν και ντροπαλοί στην αρχή, γρήγορα έρχονται πιο
κοντά. Ο Στίβεν σύντομα μαθαίνει για την ασθένειά του και αποφασίζει να
αφήσει την Τζέιν έξω από τη ζωή του. Αλλά η Τζέιν επέμεινε και έμεινε
μαζί του αν και γνώριζε ότι η ασθένειά του Στίβεν θα χειροτέρευε και
σταδιακά θα τον έπαιρνε από κοντά της. Πολύ σύντομα παντρεύονται και ο
Στίβεν τελειώνει με το διδακτορικό του, έχοντας αποκτήσει έντονο
ενδιαφέρον για την κοσμολογική φυσική.Η Τζέιν στέκεται στο πλάι του
Στίβεν καθώς η ασθένειά του χειροτερεύει, αλλοιώνοντας την κίνηση, την
ισορροπία, την ομιλία του μέχρι και την κατάποση. Αποκτούν δύο παιδιά
και η δουλειά του Στίβεν αρχίζει να κερδίζει τα φώτα της δημοσιότητας.
Σιγά σιγά όμως η Τζέιν αρχίζει να χάνει το πνεύμα της, αν και δεν το
αποκαλύπτει.
Η μητέρα της Τζέιν, τη συμβουλεύει να συμμετάσχει στην εκκλησιαστική
χορωδία για να τη βοηθήσει να γεμίσει το χρόνο της. Εκεί η Τζέιν
γνωρίζει τον δάσκαλο της χορωδίας, τον Τζόναθαν. Ο Τζόναθαν έρχεται
κοντά στην Τζέιν και την οικογένειά της ακόμα και στον Στίβεν. Η Τζέιν
αρχίζει τελικά να αποκτά συναισθήματα για τον Τζόναθαν, αλλά ο ίδιος
απομακρύνεται όταν φίλοι και οικογένεια αρχίζουν να μιλάνε για τη σχέση
τους. Ένα βράδυ που ο Στίβεν πηγαίνει στην όπερα, παθαίνει ένα επεισόδιο
και πέφτει σε κώμα. Οι γιατροί διστάζουν στο να του κάνουν τραχειοτομή
εξαιτίας των μυών του που ήδη έχουν ατροφήσει, το οποίο σημαίνει ότι ο
Στίβεν θα χάσει την ικανότητα να μιλάει. Η Τζέιν επιμένει στην
τραχειοτομία και προσλαμβάνει μια βοηθό, η οποία γρήγορα έρχεται κοντά στον
Στίβεν εξυπηρετώντας τις ανάγκες του, ενώ η ίδια απομακρύνεται . Ο Στίβεν αποκτά το βοηθητικό πρόγραμμα ρομποτικής ομιλίας,
κάτι που τον βοηθά πολύ. Η Τζέιν φτάνει στα όριά της και χωρίζει τον
Στίβεν και παντρεύεται τον Τζόναθαν. Για τον Στίβεν, η Τζέιν παραμένει η
πρώτη σύζυγός του, η οποία τον συνόδευσε να δεχτεί τιμητικό τίτλο από
την Βασίλισσα.
- Η άποψή μας:
ο ανθρώπινο στοιχείο
είναι παραπάνω από ορατό, καθώς η ταινία Η Θεωρία των Πάντων βασίζεται
στο χρονικό του πιο «δικού» του ανθρώπου, της γυναίκας της ζωής του,
Τζέιν Γουάιλντ. Η σχέση τους καταγράφεται λεπτομερώς και αναπαριστάται
με όλες τις δραματικές διακυμάνσεις: γνωρίστηκαν νέοι, ταίριαξαν κι
έσμιξαν, η υπομονετική σύζυγος στήριξε τον ιδιοφυή επιστήμονα κατά τη
διάρκεια της εκφυλιστικής πάθησής του, τον είδε να θριαμβεύει, ενώ
γεννούσε τα παιδιά τους, ώσπου βρήκε έναν άλλο άνδρα, με λιγότερη αιχμή
και περισσότερη κατανόηση, κι εκείνος ξελογιάστηκε από τη νοσοκόμα του,
για να έλθει, ως τρίτη πράξη, η τρέχουσα περίοδος της επανένωσης. Ο Μαρς
δεν παρακάμπτει τη σύμβαση της αφήγησης: την υπηρετεί και την
περιποιείται, για να μπορέσει ανετότερα να χωρέσει τη δική του προσθήκη,
την έννοια του χρόνου, όπως επιστημονικά την αναπτύσσει ο Στίβεν
Χόκινγκ στις θεωρίες του, και όπως σκηνοθετικά δένει τον κύκλο της
κοινής ζωής των Χόκινγκ. Παράλληλα με τα κυρίαρχα θέματα της οικογένειας
και της δημιουργίας, στο επίκεντρο βρίσκεται η μεγάλη μεταμόρφωση της
χρονιάς. Ο Έντι Ρεντμέιν περνάει από όλα τα στάδια της μετάβασης από ένα
άβγαλτο παιδί, κλεισμένο στις σκέψεις και τις εκρηκτικές του ιδέες,
έναν φοιτητή που πάσχιζε να ισορροπήσει ανάμεσα στις κοινωνικές νόρμες
και τη λαχτάρα του να γίνει αποδεκτός από την ακαδημαϊκή κοινότητα κι
έναν ερωτευμένο νεανία που είδε στο πρόσωπο της Τζέιν την αιώνια
σύντροφο, μέχρι τον εργατικό και καταξιωμένο celebrity που αναγκάστηκε
να μιλήσει για τις ανακαλύψεις του καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι,
κοιτώντας ανέκφραστα ένα εκστατικό κοινό να τον αποθεώνει, τα παιδιά του
να τον συνηθίζουν και τους δικούς του ανθρώπους να τον περιμένουν να
εκφραστεί μέσα από το μηχάνημα που φτιάχτηκε για να δίνει ήχο στις
σκέψεις του. Η μεγάλη επιτυχία του Ρεντμέιν, πάντα σε συνάρτηση με μια
εξαιρετική υποστήριξη από τη Φελίσιτι Τζόουνς στον ρόλο της Τζέιν, δεν
εντοπίζεται μόνο στην τεχνικά εντυπωσιακή κατάρρευση του Χόκινγκ με
βίαια περιστατικά που σηματοδοτούν τον επίπονο σωματικό του Γολγοθά,
αλλά και στις απειροελάχιστες συσπάσεις του προσώπου, όποτε χρειάζεται
να αποτυπώσει το χιούμορ ή τις αλλαγές στη διάθεση. Όσο περνάει η ώρα
δεν έχουμε απέναντί μας ένα κομμάτι ανθρώπινου πάγου που επαιτεί
ευγενικά τον οίκτο μας, αλλά ζεσταινόμαστε με τη φλόγα που μας αφήνει να
αντικρίσουμε και να αισθανθούμε από το βάθος της ψυχής του. Εκεί
βρίσκεται η ειδοποιός διαφορά του Χόκινγκ του Ρεντμέιν από την παρόμοιας
θεματικής (μια βασανισμένη, παρεξηγημένη ιδιοφυΐα, με άλλη κατάληξη),
εξίσου αξιοσημείωτη ερμηνεία του Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στο Παιχνίδι της
Μίμησης: ο πιο εγκεφαλικός Άλαν Τούρινγκ χρησιμοποιούσε το μυαλό του
και βάσιζε τις κινήσεις του σε αυτό για να κρύψει τη κολάσιμη ερωτική
του ατζέντα αλλά και την απουσία συναισθήματος, ενώ ο Στίβεν Χόκινγκ
μπορεί να μπλοκάρεται από ένα ανήμπορο σώμα, αλλά, τελικά, δεν κατόρθωσε
και λίγα με τη νόηση και την αγάπη... Πηγή: www.lifo.gr
Η
αλήθεια είναι ότι το ανθρώπινο στοιχείο είναι κάτι παραπάνω από ορατό
καθώς η συγκεκριμένη ταινία που βασίζεται στο χρονικό της ζωής του
Stephen Hawking καθώς και στην σχέση του με την Τζέιν
Χόκινγκ, η οποία καταγράφεται και αναπαριστάται με όλες τι
δραματικές διακυμάνσεις.Η εκπληκτική ανθρώπινη ιστορία ενός από τα
μεγαλύτερα μυαλά που γνώρισε
ποτέ η ανθρωπότητα, , ξεδιπλώνεται στη βιογραφική αυτή
ταινία που βασίζεται σε υλικό από το βιβλίο της πρώην συζύγου του,
Τζέιν
Χόκινγκ (Φελίσιτι Τζόουνς), “Traveling to Infinity: My Life with Stephen
Hawking”, σε σκηνοθεσία του ήδη βραβευμένου με Όσκαρ Τζέιμς Μαρς.Στην
ταινία, ακολουθούμε τον
Στίβεν Χόκινγκ από το 1963, όπου σπουδάζει στο Κέιμπριτζ κι ερωτεύεται
τη συμφοιτήτρια και μετέπειτα σύζυγό του Τζέιν Γουάιντ, μέχρι τη
συνεχιζόμενη, από τα 21 του χρόνια έως και σήμερα, μάχη του, μετά τη
διάγνωσή του με τη νόσο του κινητικού νευρώνα που τον καθήλωσε σε
αναπηρικό καροτσάκι, επιτρέποντάς του την επικοινωνία μόνο μέσω συσκευής
ομιλίας.Παράλληλα, ο θεατής γίνεται κοινωνός στις καινοτόμες και
αιχμηρές
απόψεις του Χόκινγκ για τη Φυσική και την πρωτοποριακή έρευνά του που
προκάλεσε το θαυμασμό των καθηγητών του και που τελικά οδήγησε στην
ρηξικέλευθη θεωρία του για το σύμπαν. Βλέπουμε και τη γεμάτη αγάπη,
περίπλοκη σχέση του με τη γυναίκα που τον στήριξε σε όλα τα πρώτα
δύσκολα χρόνια, προκειμένου εκείνος να συνεχίσει να ψάχνει τη μία και
μοναδική αιτιολογική εξίσωση για το σύμπαν και το χρόνο.
1 σχόλιο:
Την ταινία την συνιστώ , σε όποιον ενδιαφέρεται να την δει , γτ σου αφήνει το μυνημα οτι ακόμα και να έχεις κάποια ασθένεια
Δεν πρεπει να αφήνεις τα μικρά μυαλά να σε πείσουν οτι τα όνειρα σου ειναι άπιαστα , γτ στο τέλος όλα θα πανε καλα και ακόμα αν δεν πανε τότε δεν ειναι το τέλος 🔝🔝🔚🔚
Δημοσίευση σχολίου