Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

''Ένας άλλος κόσμος'' του Χρ. Παπακαλιάτη

Πρόκειται για μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε, η οποία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του σήμερα. Τρεις ιστορίες που ενώνουν Έλληνες και ξένους πολίτες. Τρεις ιστορίες που φέρνουν κοντά δύο διαφορετικούς κόσμους, σε μια Ελλάδα που αλλάζει. Διαφορετικές οπτικές, από διαφορετικές γενιές, πάνω σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, το εργασιακό, αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που οι ήρωες επιζητούν, με όχημα τον έρωτα. Τρεις γενιές Ελλήνων που πολεμούν να αντέξουν μια σκληρή πραγματικότητα και ξεφεύγουν μέσα από έναν δυνατό έρωτα. Τρεις γενιές ξένων πολιτών που βρίσκονται στη χώρα μας και ερωτεύονται Έλληνες στη δυσκολότερη περίοδο. 
Ο Φάρις είναι ένας Σύριος μετανάστης που σώζει τη φοιτήτρια Δανάη από μια ληστεία. Ο 40άρης Γιώργος, στέλεχος μεγάλης εταιρείας, βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν προβληματικό γάμο, γνωρίζεται με τη Σουηδέζα Ελίζ. Η νοικοκυρά Μαρία γνωρίζει έξω από το σούπερ μάρκετ τον Σεμπάστιαν, έναν Γερμανό που εργάζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Την ίδια στιγμή, ο χρεοκοπημένος Αντώνης έχει παραδοθεί στο τυφλό ρατσιστικό μίσος.Κάθε ιστορία έχει τον τίτλο της. Κάθε ιστορία έχει τη δική της ματιά, το δικό της δίλημμα και τη δική της ανατροπή έως ότου ενωθούν σε μια ενιαία πλοκή. Μύθοι και πραγματικότητα χτίζονται και γκρεμίζονται πότε γλυκά, πότε βίαια. "Ένας άλλος κόσμος": μία σύγχρονη ερωτική τριλογία σε μία Ελλάδα που αλλάζει.

Η άποψή μας:

Η δεύτερη ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη με τίτλο ''Ένας άλλος κόσμος'' έχει εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς και όχι αδίκως. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ως σκηνοθέτης,σεναριογράφος και ηθοποιός πλαισιωμένος από μια πλειάδα καταξιωμένων ηθοποιών της Ελλάδας και του εξωτερικού (Μαρία Καβογιάννη, Μηνάς Χατζησάββας, J.K Simmons, Ταουφίκ Μπαρχόμ, Νίκη Βακάλη, Andrea Osvart ) καταφέρνει να παραθέσει με απόλυτα ρεαλιστικό τρόπο την καθημερινότητα των Ελλήνων και των ξένων πολιτών που ζουν στην χώρα μας. Μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες που έχουν ως κοινό τους άξονα τον έρωτα,το πάθος για την ζωή και την αγάπη ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί σε μεγάλο βαθμό με τους ήρωες και τις αντιδράσεις τους. Παρόλα αυτά θα πρέπει να διευκρινιστεί το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μια ρομαντική ταινία όπου οι δύο πρωταγωνιστές αγαπιούνται και στο τέλος καταλήγουν μαζί αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα. 
Η εν λόγω ταινία κατατάσσεται στο δραματικό είδος  αφού  η οικονομική και ηθική κρίση που κυριαρχεί φαίνεται να καθοδηγεί τις πράξεις των ηρώων έστω και αν αυτό συμβαίνει υποσυνείδητα. Κοινωνικά θέματα όπως ο ρατσισμός,η ξενοφοβία,η ανεργία, που απασχολούν την σύγχρονη ελληνική κοινωνία θίγονται με έξυπνο τρόπο χωρίς να κουράζουν τον θεατή. Τα έμμεσα μηνύματα  που προβάλλονται «Μην μπερδεύεις τη γερμανική πολιτική με το γερμανικό λαό», «Politics are bad... Many lies» ) δίνουν στον θεατή τη δυνατότητα να προβληματιστεί και να συνειδητοποιήσει με ίσως σκληρό τρόπο -μερικές φορές- την πραγματικότητα. Ελαφρώς πολιτικοποιημένος και αφήνοντας κοινωνικές αιχμές ο Παπακαλιάτης με την βοήθεια του κινηματογραφικού του φακού πετυχαίνει  πιστά τον αντικατοπτρισμό της κοινωνίας μας. Επιπροσθέτως, έννοιες όπως αυτές του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που αντιπροσωπεύουν ένα ποσοστό του κράτους παρουσιάζονται μέσα  από τον τραγικό ρόλο του Μηνά Χατζησάββα (Αντώνη) χωρίς την παραμικρή εξιδανίκευση και ωραιοποίηση. Επίσης, θεωρώ ότι η ταινία δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε και να αναδιατυπώσουμε τις απόψεις για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα ή ακόμα και για μιά κοινωνική ομάδα.Ας μην ξεχνάμε ότι γίνεται αναφορά και στο μεταναστευτικό θέμα που τον τελευταίο καιρό απασχολεί έντονα την χώρα μας -και όχι μόνο- λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών ρευμάτων που εισέρχονται άτυπα προκειμένου να αναζητήσουν καλύτερες συνθήκες επιβίωσης.Εν κατακλείδι,θεωρώ ότι αν κάποιος θέλει να διαθέσει λίγο ποιοτικό χρόνο και να τον αξιοποιήσει δημιουργικά μια καλή επιλογή  θεωρώ ότι είναι η  συγκεκριμένη ταινία διότι αφενός  δεν περιορίζεται μόνο στην ψυχαγωγία των θεατών αλλά αφετέρου έχει ως απώτερο σκοπό τον προβληματισμό  του ανθρώπινου εγκεφάλου μέσω των διαφόρων και ποικίλων ερεθισμάτων. 
Αν λοιπόν θέλετε να περάσετε ένα όμορφο απόγευμα αξίζει να δείτε αυτήν την αξιόλογη κατά την γνώμη μου ταινία, διότι ο Ένας άλλος κόσμος σε κάνει να αναρωτηθείς αν πραγματικά μπορείς με την δύναμη του έρωτα να δημιουργήσεις έναν άλλον έναν διαφορετικό κόσμο που όλοι και όλα θα έχουν ως κινητήριο δύναμη την αγάπη την οποία θα την μοιράζουν απλόχερα στους συνανθρώπους τους χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους και αν είναι αυτές.  

Ας ενστερνιστούμε λοιπόν τις απόψεις περί ειρήνης,ισότητας και αδελφοσύνης και ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε όλοι μαζί βάζοντας ο καθένας το δικό του λιθαράκι -όσο μικρό ή και μεγάλο είναι αυτό- την δημιουργία ενός άλλου καλύτερου κόσμου!!!



1 σχόλιο:

katerina arathymou είπε...

Την είδα πρόσφατα και συμφωνώ ότι πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά σε χαλεπούς καιρούς, με δυνατές ερμηνείες (ξεχώρισα αυτή της Μ. Καβογιάννη) και ηχηρά μηνύματα!